مونچیک معرفی و نگهداری از طوطی کانور

مونچیک از خانواده کانور عکس مون چیک در شگفتها

مونچیک ها هم از خانواده کانور و زیر مجموعه گرینچیک ها می باشد.جزو طوطی کوچک جثه های این خانواده محسوب می شوند که حدود ۲۵ سانتی متر طول و ۶۰ تا ۹۰ گرم وزن دارند. عمر طوطی مونچیک اگر در شرایط خوبی نگهداری شوند چیزی حدود ۲۵ تا ۳۰ سال است

این کانورها با نام گونه ماه شناخته می شوند و بین سایر گرینچیک ها محبوبیت بیشتری دارند. آنها به طور متوسط ۴ تا ۶ تخم می گذارند و بین ۲۲ تا ۲۵ روز طول می کشد تا جوجه ها از تخم در بیایند. در این پرنده ها هیچ نشانه ظاهری که نشان دهنده تفاوت جنسیتشان باشد وجود ندارد.

دوست دارند بغلشان کنید. آنها به معنی واقعی کلمه پرندگان بغلی هستند (درست مثل اقوام بزرگترشان ماکائوها). البته این یک ویژگی شخصی است و ممکن است بعضی شان علاقه کمتری به این کار داشته باشند. در هر حال مساله سر دفعات تکرار است، و گرنه در کل بغل شدن را دوست دارند.

خیلی از این طوطی ها دلشان می خواهد سرو گردنشان را نوازش کنید و حتی بعضی بدشان نمی آید به پشت انداخته و شکمشان را قلقلک کنید. البته نباید فراموش کرد تفاوت همیشه وجود دارد. مثلا بعضی از آنها فقط در دوره هایی از ماه دلشان چنین نوازش هایی می خواهد و ممکن است غیر از این دوره ها این رفتارتان را دوست نداشته باشند. بعضی هم اصلا علاقه ای به لمس شدن ندارند که البته این دسته جزو استثنائات هستند.

سر و صدای طوطی مونچیک

خانواده کانرها در کل طوطی های بسیار بامزه و خوش آب و رنگی اند و به همین خاطر بسیاری از مردم مشتاق داشتن شان می شوند. غافل از اینکه اغلب آنها بسیار پرسروصدا هستند و طوری جیغ می کشند که فرد خیلی زود از بابت خریدشان پشیمان می شود. اما انواع کوچکتر کانرها که گرین چیک هم از آن دسته است این طور نیستند و مثل طوطی هلندی پرنده نسبتا ساکتی محسوب می شوند.

البته دقت داشته باشید که می گوییم «نسبتا آنها صدایی در حد قدقد کردن در می آورند که در قیاس با صدای جیغ گوش خراش دیگر کانرها چیزی محسوب نمی شود. اما همین هم نسبی است. بعضی از گرین چیکها مدام صاحبشان را صدا می کنند و بعضی تقریبا همیشه ساکت اند. در مورد حرف زدن هم خوب است بدانید که این پرنده را به عنوان پرنده سخنگو نمیشناسند.

در بهترین حالت اگر زمان کافی برایشان بگذارید ممکن است چند کلمه ای یاد بگیرند اما فقط چند کلمه. ضمن اینکه همین تعداد کلمات هم به خاطر جنس صدایی که دارند، چندان قابل درک نخواهد بود. اما در عین حال گرین چیک هایی هم بوده اند که کلمات زیادی یاد گرفته باشند.

نگهداری طوطی مونچیک

گرین چیکها پرنده های اجتماعی هستند و کمتر از سایر طوطی ها مشکلی با پرنده دوم پیدا می کنند. اغلب طوطی ها ترجیح شان به تنها بودن است و پرنده دیگری را نمی پذیرند اما گرین چیکها کمتر چنین حساسیتی دارند. مساله اصلی خود فرد به عنوان صاحب است. چطور؟ اگر دو گرین چیک را با هم نگه دارید اتفاقاتی محتمل است بیفتد که ممکن است خوشایند شما باشد یا برعکس آزارتان دهد.

یک حالت این است که این دو با هم کنار بیایند و رابطه خوبی هم با هم داشته باشند، اما باز هم اهلی بوده و به محبت و توجه شما نیاز داشته باشند. حالت دوم این است که این دو اینقدر با هم خوب باشند که بودنشان برای هم کفایت کرده و نیازی به محبت انسانی نداشته باشند. در نتیجه دیگر شما را نخواهند پذیرفت و اهلی نمی شوند. در این حالت حتی توجه شما به آنها ایجاد مزاحمت برایشان محسوب شده و نتیجه اش ایجاد پرخاشگری در آنهاست.

حالت بعدی این است که این دو پرنده باهم نسازند و از هم خوششان نیاید. گاهی پرنده های اول به پرنده های تازه وارد حسودی کرده و نسبت به او پرخاشگر هستند. در این صورت باید آنها را در دو قفس نگهداری کرد و در زمان های مختلف هم از قفس بیرونشان آورد. این یعنی شما موظفید دو برابر وقت بگذارید تا به هر دوی آنها توجه کافی کرده باشید.

در این حالت طبیعی است که وظایف شما بیشتر و سنگین تر است. البته ممکن است در عین حال که آنها در قفس هایی جدا از هم زندگی می کنند، در خارج از قفس باهم مشکلی نداشته باشند و از بودن و همراهی هم لذت ببرند. با این وجود هم باز باید دو برابر وقت بگذارید تا به هر دو به اندازه کافی برسید. در واقع اگر فکر می کنید با آوردن یک پرنده کارتان سبک می شود اشتباه کرده اید. مگر اینکه به آن وضعیتی که دو پرنده با هم خوب و خوش اند و نیازی به شما ندارند راضی باشید. در این صورت آنها فقط موجودات زیبا و جذابی خواهند بود که با شما رفاقتی ندارند.

پرنده خانوادگی

گرین چیکها معمولا پرنده های دوست داشتنی و ایده آلی برای خانواده هستند. حسابی فعال و پرانرژی اند و همین باعث می شود نه فقط با یک نفر که با تمام اعضای خانواده و حتی با مهمانان هم معاشرت داشته باشند. البته آنها به هر حال فقط یک نفر را به عنوان صاحب و فرد محبوبشان انتخاب می کنند اما با بقیه هم ارتباط می گیرند که این برای اعضای خانواده خیلی لذت بخش است. بچه ها هم به طور خاص از بودن با این پرنده لذت خواهند برد.

آخر گرین چیک برخلاف خیلی از پرنده ها و طوطی های دیگر، عاشق بغل شدن و نوازش است. بسیاری از طوطی ها نه تنها از نوازش خوششان نمی آید که دوست ندارند کسی آنها را آن طور که دیگر حیوانات را بغل می کنند، در آغوش بگیرد. اما گرین چیکها اهمیتی به این موضوع نمیدهند و اعتراضی نمی کنند. در نتیجه بچه ها می توانند به سادگی آنها را بغل و نوازش کنند.

اما این مهربانی گرینچیکها چندان به نفعشان نیست. آنها پرندگان کوچک و ریز جثه ای هستند و ممکن است به سادگی با فشار کودک خفه شده و بمیرند. بنابراین بهتر است نگذارید بچه ها سراغشان بروند.